بخش سوم اطلاعات، راهنما و توصیه هایی را در مورد اختلال شخصیت مرزی بر اساس شواهد علمی به روز. این راهنما توسط متخصصان بهداشت روان، از جمله روانپزشکان، روانشناسان، مراقبان و با کمک مراجعان تولید شده است.
مترجم: محمد جواد خدادادی
منبع: https://www.yourhealthinmind.org
چه کسی می تواند به اختلال شخصیت مرزی کمک کند؟
• BPD توسط روانشناسان و روانپزشکان قابل درمان است.
• خدمات تخصصی سلامت روان برای افراد مبتلا به BPD در اکثر شهرهای بزرگ موجود است.
• همه روانشناسان و روانپزشکان باید قادر به تشخیص و درمان BPD باشند، اما برخی از آنها تخصص و تجربه بیشتری نسبت به دیگران دارند.
خدمات بهداشت روان باید برای افراد مبتلا به BPD خوشایند باشد. شما حق دریافت درمان را دارید، درست مانند افرادی که هر اختلال روانی یا وضعیت پزشکی دیگری دارند. با این حال، گاهی اوقات پیدا کردن کسی که در مراقبت از افراد مبتلا به BPD با تجربه باشد، برای درمان شما سخت است. بسیاری از خدمات سلامت روان تنها می توانند درمان کامل تعداد کمی از افراد مبتلا به BPD را در یک زمان ارائه دهند.
متخصصان بهداشت شما باید احترام و شفقت نشان دهند. وقتی از تجربیات و مشکلات خود به آنها می گویید، آنها باید گوش کنند، توجه کنند و احساسات شما را جدی بگیرند.
اگر به دلیل آسیب رساندن به خود مجبور به مراجعه به بخش اورژانس هستید، کارکنان باید به طور حرفه ای و مهربانانه با آسیب های شما برخورد کنند.
آنها همچنین باید ترتیبی دهند که شما با یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده (مثلاً یک روانپزشک یا روانشناس) صحبت کنید.
برخورد با تجربیات آسیب زا گذشته
اگر تروما را تجربه کرده اید، متخصصان بهداشتی که BPD شما را درمان می کنند باید از شما حمایت کنند و در حین بهبودی احساس امنیت کنند.
صحبت در مورد تروما فقط باید زمانی اتفاق بیفتد که:
• شما احساس قدرت می کنید
• شما قبلاً درمان روانشناختی را شروع کرده اید و مشکلات و علائم شما بهبود یافته است
• به ارائه دهنده درمان خود اعتماد دارید.
معمولاً زمانی که در یک بخش اورژانس در یک بحران هستید، بحث در مورد آسیب گذشته مفید نیست.
صحبت در مورد ترومای گذشته نباید تمرکز اصلی درمان شما باشد. درمان‌هایی که صرفاً بر تروما متمرکز شده‌اند، مؤثرترین درمان‌ها برای افراد مبتلا به BPD نیستند.
آیا باید به بیمارستان بروم؟
درمان بیمارستانی یک درمان استاندارد برای BPD نیست. درمان بیمارستانی به طور کلی فقط برای مراقبت های کوتاه مدت در مواقع ضروری استفاده می شود، به عنوان مثال برای مقابله با یک بحران جدی. اگر نیاز به رفتن به بیمارستان دارید، باید برای دستیابی به اهداف خاصی باشد که با پزشک خود توافق کرده اید.
محرمانه بودن
ارائه‌دهنده درمان یا تیم مراقبت‌های بهداشتی شما اطمینان حاصل می‌کند که اطلاعات شخصی که ارائه می‌کنید محرمانه است.
گاهی اوقات لازم است اطلاعاتی را با سایر متخصصان بهداشت به اشتراک بگذارید تا شما را ایمن نگه دارید و بهتر از شما حمایت کنید. همچنین برای شریک یا خانواده شما مهم است که اطلاعات کافی برای کمک موثر به شما داده شود.
سوالاتی که باید از متخصص مراقبت های بهداشتی خود بپرسید
• آیا در درمان افراد مبتلا به BPD راحت هستید؟ (اگر نه، لطفاً مرا به کسی معرفی کنید که با تجربه و راحت باشد)
• آیا آموزش خاصی در مورد درمان BPD دیده اید؟ رویکرد شما برای درمان چیست؟
• آیا می توانم در مورد موضوعات حساس یا مسائل دشوار زندگی خود صحبت کنم؟ آیا با بیان احساساتم در طول دوره راحت هستید؟
• چگونه متوجه می شویم که آیا درمان موثر است؟
• اگر فقط یک نوع درمان ارائه می کنید، در صورت نیاز چگونه می توانم درمان متفاوتی دریافت کنم؟
• هر چند وقت یک بار جلسات درمانی خواهم داشت؟
• هر جلسه چقدر طول می کشد؟
• چگونه با خانواده فردی که برای BPD درمان می کنید کار می کنید؟
• آیا برای تماس در زمان بحران در دسترس هستید؟ اگر نه، در شرایط بحرانی با چه کسی تماس بگیرم؟
• از کجا می توانم اطلاعات موثق در مورد وضعیت خود دریافت کنم؟ آیا می توانید کتاب یا مقاله ای را معرفی کنید؟
• هزینه های شما چیست؟ آیا بیمه درمانی من هزینه ها را پوشش می دهد؟
• برای کمک به خودم چه کاری می توانم انجام دهم؟
برای بهبودی، باید در درمان خود مشارکت داشته باشید.
چند کار وجود دارد که می توانید انجام دهید:
• با ارائه دهنده درمان خود (و شریک یا خانواده، در صورت لزوم) برای ایجاد برنامه ای برای مدیریت BPD خود کار کنید.
• مطمئن شوید که در قرار ملاقات های خود شرکت می کنید.
• در مورد چیزهایی که شما را نگران می کند با ارائه دهنده درمان خود صحبت کنید.
• اجازه دهید به شما کمک کنند تا در زندگی روزمره و انتخاب های خود تغییراتی ایجاد کنید.
• هر کار یا «تکالیف» را که بخشی از درمان روانشناختی شماست انجام دهید.
• در مورد BPD خود صادق باشید. فکر کنید و تجزیه و تحلیل کنید تا شروع به درک بحران های خود کنید یا اینکه چه چیزی باعث آسیب به خودتان می شود.
• یاد بگیرید که چگونه احساسات، انگیزه ها و روابط خود را مدیریت کنید. به جای آسیب رساندن به خودتان راه های مقابله را بیاموزید.
• به تلاش خود ادامه دهید تا زمانی که بتوانید کنترل زندگی و سلامت روان خود را در دست بگیرید.
• اطلاعات موثق دریافت کنید. برخی از اطلاعات در مورد BPD که ممکن است در اینترنت بیابید گمراه کننده است. از روانشناس (یا درمانگر دیگر) اطلاعات قابل اعتمادی در مورد درمان و بهبودی BPD بخواهید.
• برای گذر از روزهای بد یک برنامه ایمنی تهیه کنید.
آموزش روانی
• آموزش روانی به افراد مبتلا به BPD (و شریک یا خانواده آنها) کمک می کند تا این اختلال را درک کنند.
• برنامه‌های آموزشی روانی درباره علائم، گزینه‌های درمانی، بهبودی و خدماتی که می‌توانند کمک کنند توضیح می‌دهند. شما می توانید آموزش روانی و همچنین درمان روانشناختی اصلی خود را انجام دهید.
• شما می توانید به صورت فردی یا گروهی آموزش روانی داشته باشید. این می تواند شامل اطلاعات مکتوب، ویدئوها، وب سایت ها، جلسات یا بحث با درمانگر یا کارمند بهداشت روان آموزش دیده باشد.
• از درمانگر خود بپرسید که آیا برنامه ای در منطقه شما موجود است یا خیر.
حمایتی که شامل خانواده ها می شود
خانواده شما می توانند به شما در درک تشخیص خود کمک کنند و یاد بگیرند که چگونه در درمان از شما حمایت کنند. در صورت امکان سعی کنید خانواده خود را در برنامه مدیریتی خود قرار دهید. مطمئن شوید که درمانگر شما می تواند با کدام عضو یا دوستان خانواده صحبت کند و مطمئن شوید که این موضوع در یادداشت های شما ثبت شده است.
• وقتی همه شما اطلاعات یکسانی در مورد وضعیت خود و انتخاب درمان داشته باشید، برای شما و خانواده‌تان راحت‌تر است. اگر همه شما بتوانید یکدیگر را درک کنید، می توانید در جهت همان هدف بهبودی خود تلاش کنید.
• برنامه های آموزش روانی خانواده به برقراری ارتباط و حل مسئله کمک می کند. آموزش روانی خانواده برای اعضای خانواده نیز مفید است.
• این می تواند بسیار ناراحت کننده باشد که ببینید فردی که دوستش دارید دچار اختلال BPD می شود.
• شما می توانید برای نشان دادن به خانواده یا شریک زندگی خود اطلاعات کتبی در مورد درمان خود (از جمله درمان دارویی و روانشناختی) بخواهید.
در مورد افراد دارای بچه چطور؟
• ممکن است BPD پدر و مادر بودن را سخت کند، اما شما همچنان می توانید والدین خوبی باشید.
• بهترین کارهایی که می توانید برای فرزندان خود انجام دهید این است که به درمان خود ادامه دهید تا خوب شوید و تا حد امکان از آنها در برابر اثرات BPD محافظت کنید.
• اگر احساس می‌کنید که برای فرزندپروری به کمک نیاز دارید، یک برنامه فرزندپروری می‌تواند به شما در یادگیری مهارت‌ها کمک کند. از درمانگر یا متخصص بهداشت دیگری بخواهید که کمک کند.
• اگر بچه دارید، نوزادتان باید در کنار شما بماند حتی اگر نیاز به رفتن به بیمارستان دارید.
زنده ماندن در دوران بد
ممکن است مواقعی داشته باشید که به نظر می رسد همه چیز بیش از حد قابل تحمل باشد و به شدت احساس ناراحتی کنید. به این می گویند بحران. اگر در طول یک بحران به متخصصان بهداشت مراجعه کنید، آنها روی «اینجا و اکنون» تمرکز خواهند کرد. در طول یک بحران بهترین زمان برای شروع یک بحث عمیق در مورد تجربیات گذشته یا مشکلات روابط نیست. معمولاً بهتر است بعداً در طول درمان معمول خود با درمان اصلی خود با آن مسائل مقابله کنید
ارائه دهنده.
حتی زمانی که احساسات قوی را تجربه می کنید، باید در یافتن راه حل برای مشکلات خود درگیر باشید. این بدان معناست که افرادی که به خاطر BPD شما با شما رفتار می کنند، همه تصمیمات شما را به جای شما نمی گیرند. آنها از شما ایده های خود را می خواهند و انتظار دارند در برنامه ریزی برای خوب شدن شرکت کنید.
در جلسه آینده که بخش پایانی هم خواهد بود اطلاعات مفید و اورژانسی برای زمانهای بحرانی ارائه خواهد شد.