آشنایی با اختلال شخصیت مرزی( قسمت ۱)

این راهنما اطلاعات و توصیه هایی را در مورد اختلال شخصیت مرزی بر اساس شواهد علمی به روز ارائه می دهد. این راهنما توسط متخصصان بهداشت روان، از جمله روانپزشکان، روانشناسان، مراقبان و با کمک مراجعان تولید شده است.

مترجم: محمد جواد خدادادی
منبع: https://www.yourhealthinmind.org

درباره این راهنما

این راهنما اطلاعات و توصیه هایی را در مورد اختلال شخصیت مرزی بر اساس شواهد علمی به روز ارائه می دهد. این راهنما توسط متخصصان بهداشت روان، از جمله روانپزشکان، روانشناسان، مصرف کنندگان و مراقبان تولید شده است. این راهنما برای:
• افرادی که اختلال شخصیت مرزی دارند
• افرادی که فکر می کنند ممکن است اختلال شخصیت مرزی داشته باشند
• خانواده و دوستان آنها

ما در ابتدا در این راهنما به یک سری از حقایق کلیدی که به ما در راستای درک بهتر این اختلال کمک می کند اشاره می نماییم. از جمله اینکه:

• اختلال شخصیت مرزی (BPD) یک اختلال روانی است که احساس راحتی در خود را برای فرد درگیر با آن سخت می کند.
• در کنترل احساسات و تکانه ها مشکل ایجاد می کند و باعث ایجاد مشکلاتی در ارتباط با افراد دیگر می شود.
• افراد مبتلا به BPD سطوح بالایی از ناراحتی و عصبانیت را تجربه می کنند.
• افراد مبتلا به BPD می توانند موقعیت های روزمره را بسیار ناراحت کننده بدانند. کارهایی که دیگران انجام می دهند یا می گویند ممکن است بسیار آزاردهنده باشد.
• BPD یک وضعیت مغزی و ذهنی است. این تقصیر شخص نیست و او باعث آن نشده است.
• BPD یک اختلال قابل درمان است و اکثر افراد مبتلا به BPD می توانند بهبود یابند.
• غلبه بر مشکلات عاطفی، یافتن هدف بیشتر در زندگی، و ایجاد روابط بهتر، اهداف اصلی بسیاری از افراد برای درمان آنهاست.
• BPD با درمان های روانشناختی (گفتگو درمانی) درمان می شود. اینها معمولاً شامل صحبت با یک متخصص بهداشت یک نفره یا گاهی شرکت در گروه های درمانی خاص است.
• درمان روانشناختی برای BPD باید به خوبی سازماندهی شده و از قبل برنامه ریزی شده باشد (ساختار یافته)، برای افراد مبتلا به BPD طراحی شده و توسط یک متخصص بهداشتی که به درستی آموزش دیده و تحت نظارت است انجام شود.
• دارو به عنوان درمان اصلی برای BPD توصیه نمی شود، اما ممکن است برای مدیریت علائم خاص آن مفید باشد.

اختلال شخصیت مرزی چیست؟

اختلال شخصیت مرزی (BPD) یک اختلال روانی است که:
• احساس راحتی در خود فرد را سخت می کند
• در کنترل احساسات و تکانه ها مشکل ایجاد می کند
• باعث ایجاد مشکلاتی در ارتباط با افراد دیگر می شود.
افراد مبتلا به BPD سطح بالایی از ناراحتی و عصبانیت دارند. آنها به راحتی می توانند از کارهایی که دیگران انجام می دهند یا می گویند برداشت توهین کنند.
افراد مبتلا به BPD ممکن است با افکار و باورهای دردناک در مورد خود و دیگران دست و پنجه نرم کنند. این می تواند باعث ناراحتی در زندگی کاری، خانوادگی و زندگی اجتماعی آنها شود. برخی از افراد مبتلا به BPD به خود آسیب می رسانند.
برای اکثر افراد مبتلا به BPD، علائم در دوران نوجوانی یا جوانی شروع می شود، سپس در دوران بزرگسالی بهبود می یابد.
BPD یک وضعیت مغز و ذهن است. اگر فردی BPD دارد، تقصیر او نیست و خودش باعث آن نشده است.

چرا به آن “اختلال مرزی” می گویند؟

نام این اختلال به دلایل تاریخی شامل کلمه غیرمعمول “مرزی” است.
در گذشته، اختلال های روانی به عنوان «روان پریشی» یا «نِروِز» طبقه‌بندی می‌شدند. هنگامی که روانپزشکان برای اولین بار در مورد BPD نوشتند، در هیچ یک از این دو دسته قرار نمی گرفت.
آنها به این نتیجه رسیدند که این اختلال در یک خط خیالی بین این دو گروه از اختلال ها قرار دارد.

علائم و نشانه های اختلال شخصیت مرزی

فردی که BPD دارد چندین مورد از این علائم یا ویژگی ها را خواهد داشت:
• مستعد ترس از اینکه دیگران ممکن است آنها را ترک کنند، هست. این می‌تواند باعث شود که آنها تلاش‌های دیوانه‌واری انجام دهند تا از رها شدن توسط افراد دیگر اجتناب کنند – از جمله در موقعیت‌هایی که دیگران احساس ناامیدی نمی‌کنند یا آن را شخصی نمی‌دانند.
• داشتن روابط غیرمعمول شدید و ناپایدار (مثلاً ایده آل کردن شخص دیگری و سپس بیزاری شدید از او).
• بسیار نامطمئن بودن در مورد خود – واقعاً نمی دانند که چه کسی هستند یا در مورد خود چه فکری کنند.
• ریسک کردن یا رفتار تکانشی به روش هایی که می تواند مضر باشد (مانند فکر نکردن قبل از خرج کردن پول، رفتار جنسی پرخطر، مصرف مخاطره آمیز مواد مخدر یا الکل، رانندگی بی احتیاطی یا پرخوری).
• آسیب زدن مکرر به خود، نشان دادن رفتار خودکشی، یا صحبت و فکر کردن در مورد خودکشی.
• تجربه کوتاه مدت اما شدید عاطفی یا زمان های تحریک پذیری یا اضطراب. این معمولاً فقط برای چند ساعت در یک زمان است، اما گاهی اوقات ممکن است بیشتر طول بکشد.
• تجربه احساس مداوم «خالی بودن» در درون.
• تجربه خشم غیرمعمولی شدید و نامتناسب با آنچه که خشم را برانگیخته است، و ناتوانی در کنترل آن (مثلاً بروز عصبانیت یا دعوا کردن).
• هنگامی که تحت استرس قرار می گیرند، به شدت به دیگران مشکوک می شوند یا احساسات غیرعادی جدا شدن از احساسات، بدن یا محیط اطراف خود را تجربه می کنند.

علل اختلال شخصیت مرزی

علل دقیق BPD هنوز شناخته نشده است. احتمالاً توسط ژنها و همچنین تجربیات بعدی ایجاد می شود.
برای فردی که به طور طبیعی بسیار حساس است، مشکلات زندگی در دوران رشد ممکن است به ویژه آسیب رسان باشد. این مشکلات می تواند شامل تجربیات بد یا داشتن یک اختلال روانی دیگر باشد.
نمی توان پیش بینی کرد که چه کسی به BPD مبتلا می شود.

اختلال شخصیت مرزی چگونه تشخیص داده می شود؟

• هیچ آزمایشی برای BPD وجود ندارد. این اختلال تنها پس از صحبت با فرد و آشنایی با او توسط متخصص سلامت روان قابل تشخیص است.
• تشخیص BPD در صورتی انجام می شود که فرد دارای چندین علامت یا ویژگی باشد. ترکیبات زیادی از این ویژگی‌ها وجود دارد، بنابراین افراد مبتلا به BPD می‌توانند بسیار متفاوت از یکدیگر به نظر برسند.
• اگر فردی علائم BPD را داشته باشد، پزشک یا روانشناس او قبل از تشخیص به دقت در مورد زندگی، تجربیات و علائم او سؤال می کند. برای اطمینان از تشخیص ممکن است بیش از یک جلسه طول بکشد، زیرا برخی از علائم BPD مشابه علائم سایر شرایط سلامت روان هستند.
• BPD معمولا در کودکان تشخیص داده نمی شود.

آیا فرد می تواند از اختلال شخصیت مرزی بهبود یابد؟

با درمان، اکثر افراد مبتلا به BPD حداقل برای مدتی از علائم خود بهبود می یابند. اگر فردی بهبود یابد، این احتمال وجود دارد که دوباره علائم را بروز ندهد.
اکثر مردم متوجه می شوند که علائم آنها ظرف چند سال پس از تشخیص بهبود می یابد.
بسیاری از افراد به یک زندگی اجتماعی و زندگی کاری خوب دست می یابند.
برخی از افراد، حتی اگر علائم آنها بهبود یافته باشد، هنوز مشکلاتی در کار و زندگی اجتماعی دارند.

آیا ممکن است اختلال شخصیت مرزی داشته باشم؟ چه می توانم بکنم؟

هرچه زودتر کمک دریافت کنید، شانس بیشتری برای تشخیص صحیح و دریافت درمان موثر و کمک برای مدیریت مشکلات خود خواهید داشت.

افسانه ها در مورد اختلال شخصیت مرزی

مانند سایر اختلالات در رابطه با اختلال مرزی هم یک سری افسانه با واقعیت درهم آمیخته است. از جمله:

افسانه: چیزی به نام BPD وجود ندارد.
واقعیت: BPD الگویی از رفتار و علائم است که توسط متخصصان بهداشتی آموزش دیده و با تجربه قابل تشخیص است.
افسانه: افراد با تشخیص BPD همه دارای اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) هستند.
واقعیت: BPD و PTSD شرایط جداگانه ای هستند. آنها به روش های مختلف تشخیص داده می شوند و درمان های متفاوتی دارند. برخی از افراد مبتلا به BPD ممکن است PTSD نیز داشته باشند، اما بسیاری از آنها اینگونه نیستند.
افسانه: به فرد مبتلا به BPD نباید تشخیص خود را اعلام کرد.
واقعیت: تشخیص صحیح به افراد کمک می کند تا درمان مناسب را پیدا کنند. دانستن اینکه آنها BPD دارند همچنین می تواند به کسی کمک کند تا تجربیات خود را درک کنند. اکثر افراد مبتلا به BPD با یاد گرفتن اینکه دارای یک وضعیت سلامت روانی شناخته شده هستند، راحت تر می شوند.
در گذشته، برخی از پزشکان بر این باور بودند که گفتن اختلال BPD به کسی مفید نیست و تشخیص را مخفی نگه می داشتند. آن‌ها معمولاً این کار را انجام می‌دادند زیرا فکر می‌کردند این کار از بیمارانشان در برابر نگرش‌های منفی در جامعه و سیستم سلامت روان محافظت می‌کند. امروزه، کارشناسان BPD معتقدند که نگفتن تشخیص اختلال به فرد مبتلا به BPD نوعی تبعیض است. ما اکنون از سیستم مراقبت بهداشتی خود انتظار اطلاعات صادقانه و دقیق داریم.
افسانه: BPD همیشه به دلیل کودک آزاری است.
واقعیت: افراد حتی اگر کودک آزاری یا آسیب های دیگر دوران کودکی را تجربه نکرده باشند، می توانند به BPD مبتلا شوند. متخصصان بهداشت نباید تصور کنند که همه افراد مبتلا به BPD چنین ضربه ای را تجربه کرده اند.
بسیاری از افراد مبتلا به BPD مشکلاتی را در تربیت خود گزارش می‌کنند، که ممکن است شامل احساس مهم نبودن برای دیگران، بی‌توجهی، آزار فیزیکی یا سوء استفاده جنسی باشد. بسیاری از افرادی که در دوران کودکی تجربیات بدی دارند به BPD مبتلا نمی شوند.
در گذشته، محققان و پزشکان بر تروما به عنوان علت BPD تمرکز می کردند، اما آخرین تحقیقات نشان می دهد که BPD دلایل متعددی دارد و همیشه شامل تروما نمی شود. به عنوان مثال، عوامل ژنتیکی ممکن است فرد را از نظر عاطفی بسیار حساس کند.
افسانه: BPD قابل درمان نیست.
واقعیت: BPD را می توان به طور موثر با درمان های روانشناختی، از جمله برخی درمان هایی که به ویژه برای BPD ایجاد شده اند، درمان کرد.
افسانه: تنها درمان موثر برای BPD، درمان روانشناختی بسیار طولانی مدت (روان درمانی) است.
واقعیت: تحقیقات به‌روز نشان می‌دهد که درمان‌های منظم و کوتاه‌تر می‌تواند برای بسیاری از افراد مؤثر باشد.

در قسمت بعدی به راهکارهای درمان در صورت داشتن تشخیص اختلال مرزی خواهیم پرداخت.

با ما همراه باشید……..